ในแต่ละปีมีเด็ก และผู้หญิงสาวจำนวนหลายพันคนทั่วเอเชียที่ถูกลักพาตัว หรือฉุดคร่าไปยังต่างประเทศ ดินแดนที่พวกเธอต้องถูกบังคับให้เป็นโสเภณี ตกเป็นทาสอารมณ์ทางเพศและโดนย่ำยีจิตใจ เพียงเพื่อแลกกับเงินที่ได้รับกลับมาอันน้อยนิดจากผู้คุมซ่องที่นำตัวมาพวกเธอมาจากพวกขบวนการค้ามนุษย์ที่โหดเหี้ยม ไร้ซึ่งความปรานี
       
       เจิ่น มาย ฮวา (Tran Mai Hoa - นามสมมติ) เด็กสาววัยรุ่นชาวเวียดนาม ได้แต่คอยเฝ้าคิดว่าตัวเธอนั้นช่างโชคดีเหลือเกิน เพราะเพียงไม่กี่เดือนหลังจากที่เธอเองไม่รู้ตัวเลยว่าได้ถูกลักลอบพาเข้าไปในจีน และเข้าไปอยู่ซ่องนรก แต่ต่อมาเธอก็ได้รับการช่วยเหลือไว้ได้
       
       เจิ่น มาย ฮวา เป็นนักเรียนที่ไม่มีโอกาสศึกษาเล่าเรียนจนจบ นั่งเล่าเรื่องราวของเธออยู่ที่ สมาคมสตรีใน จ .กว่างนิง ด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อย เริ่มต้นเรื่องว่าเธอหลงเชื่อ และตอบรับการเชื้อเชิญจากผู้หญิงคนหนึ่งที่รู้จักกันได้เพียงไม่นาน
       
       “ฉันไม่ออกไปไหนกับคนที่ยังไม่มีความรู้จักมักคุ้นดีพอ แต่ฉันก็ไปกับหล่อน” หญิงสาววัย 17 ปี กล่าวอย่างขมขื่น
       
       ฮวากล่าวว่าเธอนั่งรถไปกับผู้หญิงคนนั้น ซึ่งเป็นเพื่อนพี่ชายของเธอ โดยหลงคิดไปว่าคงจะเป็นการเดินทางในระยะสั้นๆ จุดหมายคงเป็นสักเมืองหนึ่งที่ไม่ไกลกันนี้ แต่หลังจากเพื่อนเดินทางที่ไว้ใจอ้างว่าจะพาเธอเดินใช้เส้นทางลัดเพื่อย่นระยะเวลา เด็กสาวใสซื่อ ไร้เดียงสาเช่นเธอจึงหลงเชื่อ
       
       ฮวาถูกนำนั่งรถขึ้นไปทางเหนือจากเมืองฮาลอง (Halong City) จ.กว่างนิง อันเป็นบ้านเกิดของเธอ จากนั้นนั่งเรือข้ามฝากต่อไปอีก 10 นาที และแล้วผู้หญิงคนนั้นได้พาเธอข้ามแม่น้ำกาลอง (Kalong) มายืนอยู่บนผืนแผ่นดินจีนโดยที่เธอไม่นึกไม่ฝันมาก่อน
       
       "เมื่อฉันถูกพามายังบ้านหลังหนึ่ง ฉันก็พบกับหญิงสาวเวียดนามหลายคนที่นั่น พวกหล่อนบอกว่าฉันอยู่ในจีนแล้วนะ ซึ่งตอนแรกก็งง และสับสนมากเพราะไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น แต่ตอนหลังก็มีคนบอกว่าฉันถูกพามาเป็นโสเภณี" ฮวา กล่าว
       
       ฮวาถูกขายให้กับขบวนการค้ามนุษย์ โชคชะตาที่เล่นตลกให้เธอต้อมาใช้ชีวิตอยู่ในวังวนของกามโลกีย์ ต้องร่วมหลับนอนกับผู้ชายมากหน้าไม่น้อยกว่า 10 คน ในแต่ละวัน จนกระทั่งวันหนึ่งก็ได้รับความช่วยเหลือให้หลบหนีรอดพ้นจากขุมนรกนั้นออกมาได้ และกลับคืนสู่บ้านเกิดในเวียดนามชั่วเวลาเพียงไม่กี่เดือนเท่านั้น
       
       ผู้หญิงคนที่ล่อลวงฮวาไปพบกับความเจ็บปวดในครั้งนั้น ครั้งหนึ่งก็เคยตกเป็นเหยื่อของขบวนการค้ามนุษย์เช่นกันก่อนที่จะผันตัวเองไปร่วมกับพวกอาชญากรจัดตั้งเครือข่าย และคอยล่อลวงหญิงสาวให้ก้าวเข้ามาประสบชะตากรรมเดียวกัน
       
       บรรดาผู้เชี่ยวชาญกล่าวว่า มีหญิงสาวเวียดนามจำนวนมาก ที่ทั้งพาตัวเองเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของขบวนการค้ามนุษย์ หรือไม่ก็หาเพื่อน หรือคนรู้จักเข้าชายแดนไปเพื่อขายบริการทางเพศ
       
       “เราเข้าใจว่าคงจะมีซ่องโสเภณีจำนวนมากเพียงแค่ข้ามชายแดนไป โดยที่ส่วนใหญ่ดำเนินการโดยชายจีนที่แต่งงานกับหญิงเวียดนาม” นายแอนดรูว์ บรูซ (Andrew Bruce) ผู้อำนวยการองค์กรผู้อพยพระหว่างประเทศ
       (International Organisation of Migration - IOM) กล่าว พร้อมทั้งเพิ่มเติมว่า บรรดาแม่บ้านชาวเวียดนามนี่เองที่กลายมาเป็นตัวจักรสำคัญในธุรกิจค้ามนุษย์
       
       ปลายทางหลักของขบวนนี้ก็คือ จีน และกัมพูชา แต่ในปัจจุบันการค้ามนุษย์ทั้งในภูมิภาค หรือแม้แต่ในยุโรปนับวันก็จะยิ่งเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
       
       กลุ่มหญิงสาวที่มักจะถูกล่อลวงได้ง่ายก็ได้แก่ เด็กผู้หญิง นักเรียนที่ขาดโอกาสทางการศึกษาคนว่างงาน เด็กๆ จากครอบครัวใหญ่ มีปัญหาครอบครัวแตกแยก และแรงงานเด็ก
       
       ฮวาก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ตัดสินใจออกจากโรงเรียน เพราะไม่อยากเป็นภาระของครอบครัวที่มีฐานะยากจน และเมื่อไม่สามารถออกหางานได้ การท่องเที่ยวไปกับเพื่อนของพี่ชายจึงเป็นสิ่งล่อใจ แต่กลายเป็นว่าครั้งหนึ่งในจีนจะกลายมาเป็นจุดเริ่มต้นของความผิดพลาดอันแสนชั่วร้ายในชีวิตเธอ ได้แต่คอยอ้อนวอนขอให้พวกเขาพาเธอกลับบ้าน ซึ่งก็ล้วนแต่ไร้ประโยชน์
       
       “หลายครั้งที่ฉันคิดฆ่าตัวตายแต่พวกคนคุมซ่องคอยจับตาดูอยู่ พร้อมทั้งตะเบ็งเสียงใส่ฉันว่า - ถ้าเธอจ่ายเงินค่าตัวที่เราจ่ายไปครบเมื่อไร เมื่อนั้นเราก็จะปล่อยเธอไป – ดังนั้นฉันจึงทำได้เพียงฝืนเชื่อฟังพวกเขาและพยายามหาทางกลับบ้านให้ได้” ฮวา กล่าว
       
       เด็กสาวไม่เคยได้เห็นหรือแม้แต่สัมผัสเงินค่าตอบแทน ของพวกผู้ชายที่เธอต้องให้บริการวันละมากกว่า 10 ราย รู้มาแต่เพียงว่าแขกต้องจ่ายเงินคนละประมาณ 40 หยวน (5 ดอลลาร์สหรัฐ) ไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับถุงยางอนามัย แต่ที่ซ่องมีคนสอนวิธีใช้ให้ และ อนุญาตให้สามารถบังคับให้แขกใช้ถุงยางได้
       
       แต่ระหว่างที่ฮวากำลังเผชิญชะตาอันแสนเลวร้ายอยู่นั้น ทางเจ้าหน้าที่ตำรวจเวียดนาม และจีนก็ได้ร่วมมือกันในโครงการเพื่อกวาดล้างขบวนการนรก นับเป็นโชคดีของเธอที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อน
       
       “วันหนึ่งประมาณช่วงกลางเดือน ส.ค. พวกเขาพาฉันขึ้นรถเพื่อหลบหนีการจัดกุมของเจ้าหน้าที่ตำรวจ พอเราไปถึงเมืองหนานหนิง ทางเจ้าหน้าที่ตำรวจก็มาสกัดรถที่พาฉันนั่งมา” ฮวาเล่าถึงอดีตอันแสนระทึก
       
       เป็นเวลาเกือบ 5 เดือน ที่เธอต้องทนทุกข์ทรมานอยู่กับสภาพอันแสนเลวร้าย และเจ็บปวด จิตที่ไร้ซึ่งความรู้สึกก่อนหน้านี้ผ่อนคลายลงบ้าง
       
       “ฉันเหนื่อยล้าจึงได้หลับไป ดังนั้นฉันจึงไม่รู้หรอกว่าระหว่างหนานหนิงไปชายแดนนั้นมันเป็นระยะทางเท่าไหร่” (200 กม.) จากนั้นอีก 2 วันต่อมาเธอก็ถูกส่งตัวไปหาเจ้าหน้าที่ตำรวจเวียดนามที่บริเวณเมืองชายแดนเมืองกาย (Mong Cai)
       
       ฮว่างถิโต๋ลิง (Hoang Thi To Linh) เจ้าหน้าที่โครงการของ IOM กล่าวว่า ช่วงฤดูร้อนที่ผ่านมามีหญิงสาวถูกส่งตัวกลับไปที่เมืองกายจำนวน 22 คน และเชื่อว่าคงมีอีกจำนวนมากที่ถูกส่งกลับมาตามชายแดนแห่งอื่นๆ
       
       แต่แน่นอนว่าผู้ที่ถูกส่งกลับนั้นเป็นจำนวนน้อยมากเมื่อเทียบกับจำนวนหญิงที่ถูกขายไปค้าบริการทางเพศ และนั่นก็เป็นเรื่องยากที่จะควบคุมดูแลผู้คนที่ข้ามไปมาระหว่างชายแดนเพราะตลอดแนวชายแดนเวียดนามที่ติดต่อกับจีนนั้นช่องทางมากมาย
       
       ครอบครัวของฮวากระตือรือร้นมารับเธอกลับบ้าน “ฉันดีใจ และมีความสุขมากๆ ที่ได้กลับถึงบ้าน พ่อแม่ทั้งตกใจ และเสียใจเพื่อได้รู้ว่าฉันเจออะไรมาบ้างตลอดเวลาที่อยู่ในจีน ส่วนพี่ชายฉันก็เสียใจมากต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเพราะการเลือกคบเพื่อนผิดจึงนำหายนะมาสู่ตัวฉัน" ฮวากล่าว.
       
       (เรียบเรียงจากรายงานเรื่อง Vietnam teenager sold into sexual slavery สำนักข่าวเอเอฟพี)