บทความเลขที่
83 |
|
คนสร้างบทความ : |
นาย หิว |
วันที่ตั้งบทความ : |
2004-01-09 |
คะแนนบทความ : |
1202(เฉพาะเดือนนี้ ) |
จำนวนคนอ่าน : |
2999(เฉพาะเดือนนี้ ) |
 เสียงครวญผ่านเรียงความ "เผาโรงเรียนหนูทำ ------------------------------------------------------------------------------------------------ |
โรงเรียนของผมถูกเผา ในโลกนี้มีโรงเรียนมากจนนับไม่ได้ โรงเรียนเป็นสิ่งหนึ่งที่สำคัญสำหรับเรามาก เราได้หาความรู้ในโรงเรียนเป็นอย่างมาก ถ้าโรงเรียนของเราถูกทำร้ายเราคงต้องเสียใจ จากโรงเรียนที่น่าอยู่ เป็นเหมือนโรงเรียนของผมดังนี้ เมื่อคืนวันอาทิตย์ ท่ามกลางความเงียบสงบจากที่ผู้คนได้หลับกันหมดแล้วในเวลาตีสอง เหตุการณ์ร้ายที่ไม่ได้คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อโรงเรียนบ้านบอเกาะถูกเผา ผมตื่นขึ้นมาโดยไม่มีใครปลุกเพราะความตกใจ ผู้คนช่วยกันขนของให้ ห้องพักครูไฟได้ไหม้โรงเรียนหมด ทำให้พวกผมไม่มีที่จะเรียน ชาวบ้านช่วยกันสร้างโรงเรียนใหม่ สร้างโรงเรียนชั่วคราว คนในหมู่บ้านมีความรักซึ่งกันและกัน ผมรู้สึกเสียใจมากที่โรงเรียนถูกเผา จากโรงเรียนที่เล็กๆ และน่าอยู่โรงหนึ่ง เป็นเป้าหมายของคนชั่วที่ต้องการทำร้าย แล้วเป็นเหตุการณ์ที่ร้ายของทุกคนชาวบอเกาะ ด.ช.อารีฟีน สรี ชั้น ป.6 เลขที่ 10 โรงเรียนบ้านบอเกาะ เรื่อง ความรู้สึกที่โรงเรียนถูกเผา โรงเรียนเป็นที่ศึกษาของนักเรียนทุกคน และมีอยู่คืนหนึ่งมีคนมาเผาโรงเรียนบ้านเจ๊ะเหม นี่เป็นครั้งแรกที่โรงเรียนบ้านเจ๊ะเหมถูกเผา ดิฉันรู้สึกเสียใจมากที่มีคนมาเผาโรงเรียนบ้านเจ๊ะเหม ถึงแม้ว่าอาคารนั้นไม่ใช่อาคารที่เราศึกษาอยู่ แต่เราก็เคยเรียนที่อาคารนั้นแล้ว และดิฉันก็สงสารน้องๆ ที่จะต้องเรียนในเต็นท์อยู่กลางสนาม และทำให้เอกสารสำคัญและโต๊ะ เก้าอี้ที่อยู่ในห้องเรียนเสียหายหมด หนูอยากจะรู้จริงๆ ว่าใครเป็นคนเผาโรงเรียนบ้านเจ๊ะเหม และโรงเรียนอื่นๆ สงสัยว่าคนที่เผาโรงเรียนนั้นคงไม่มีงานอื่นที่จะต้องทำ แสดงว่าคนที่เผาโรงเรียนนั้นพ่อแม่มันคงไม่มีเวลาที่จะสั่งสอนลูกของตัวเอง ถ้ามีคนเจอคนที่เผาโรงเรียนบ้านเจ๊ะเหม และโรงเรียนอื่นนั้น ดิฉันจะให้ตำรวจเอาคนที่เผาโรงเรียนให้มันลำบาก ในที่สุดก็ให้คนคนนั้นเสียชีวิต ข้อคิด ทำงานควรหางานที่สุจริต และไม่ควรทำงานที่ทุจริต ด.ญ.นาซรูนา เจ๊ะอูมา ชั้น ป.5 เลขที่ 30 โรงเรียนบ้านเจ๊ะเหม ความรู้สึกที่โรงเรียนถูกเผา โรงเรียน คือแหล่งเรียนรู้ของนักเรียนทุกคน แต่เมื่อวันหนึ่งมันกลับโดนทำลาย นักเรียนทุกคนก็เศร้าโศกเสียใจ คืนวันเสาร์ที่ 3 มกราคม 2547 โรงเรียนหลายแห่งใน จ.นราธิวาส รวมทั้งสิ้น 20 โรงเรียน ถูกเผาในคืนเดียวกัน และไม่สามารถที่จะใช้การได้ โรงเรียนของหนู คือโรงเรียนบ้านเจ๊ะเหม มี 2 อาคาร ถูกเผาไป 1 อาคาร และอาคารที่ถูกเผาไปนั้นคืออาคารชั้น ป.1,2,3,4 เมื่อเกิดเหตุการณ์เช่นนี้โรงเรียนของหนูจึงต้องเปิดเต็นท์กลางสนามฟุตบอล แต่มันก็ยากแก่การเรียน ส่วนหนูเสียใจมากที่โรงเรียนเป็นอย่างนี้ เพราะน้องจะไม่มีที่เรียน หนูและเพื่อนๆ ทุกคนมีความโกรธแค้นต่อผู้ที่ทำลายโรงเรียนสุดที่รักของหนู และถ้าตำรวจจับได้เมื่อไร หนูจะให้ตำรวจลงโทษให้แรงที่สุด ถึงแม้โรงเรียนของพวกหนูถูกเผา แต่พวกหนูก็จะช่วยกันรักษาโรงเรียนให้ดีที่สุด ด.ญ.อายา มะยะ ชั้น ป.5 เลขที่ 29 โรงเรียนบ้านเจ๊ะเหม โรงเรียนของฉันถูกเผา โรงเรียนเป็นที่ให้ความรู้แก่เด็กๆ มาก โรงเรียนคืออนาคตของเด็กๆ เราควรรักษาโรงเรียนให้สะอาด เราควรดูแลโรงเรียนไม่ให้คนอื่นมาทำร้ายโรงเรียนของเราได้ เมื่อคืนวันอาทิตย์ เวลา 02.00 น. ได้เกิดเหตุร้ายที่ไม่คาดคิดมาก่อน คือ โรงเรียนของฉันถูกเผาจนหมด เหลือแต่อาคาร (1) และโรงอาหารเท่านั้น นอกนั้นไหม้หมด ทุกคนต่างพากันร้องไห้เพราะช่วยอะไรไม่ได้เลย พอตอนเช้าฉันไปดูโรงเรียนกับย่า ทุกอย่างไหม้หมด เหลือคอมพิวเตอร์และของที่ชาวบ้านช่วยกันขนออกมาได้เท่านั้นเอง พอตอนเที่ยงชาวบ้านและครูช่วยกันทำที่เรียนใหม่ทำกระดานดำใหม่ ก่อนที่พวกเราจะกลับคุณครูบอกว่า วันจันทร์ให้แต่งตัวชุดนักเรียนมา พอวันจันทร์พวกเราทุกคนก็มาเรียนตามปกติ พาหนังสือที่เหลือมา พอมาตอนเช้าพวกเราต่างช่วยกันทำความสะอาดและเข้าแถวตามปกติ เสร็จแล้วทุกคนต่างเข้ามานั่งที่นั่งของตัวเอง คุณครูให้ทุกคนเขียนเรียงความเรื่องโรงเรียนของฉันถูกเผา ที่ไหนก็ตามก็ไม่ให้ความรู้มากเท่าที่โรงเรียนได้หรอก ทุกคนต้องช่วยกันรักษาโรงเรียนไม่ให้คนอื่นมาทำร้ายโรงเรียนของเราได้ ฉันเชื่อว่าในที่สุดโรงเรียนของพวกเราจะต้องกลับมาเป็นเหมือนเดิม ด.ญ.รุสลีนา อับดุลวอหะ เลขที่ 15 ป.6 โรงเรียนบ้านบอเกาะ เขียนด้วยจิต คิดด้วยใจ เหมือนเขียนไป ใจคิดถึง ความรู้สึกที่โรงเรียนถูกเผา ในภาคใต้ได้เกิดการเผาโรงเรียน 20 แห่ง และหนึ่งในนั้นเป็นโรงเรียนบ้านเจ๊ะเหม เมื่อโรงเรียนบ้านเจ๊ะเหมถูกเผา ดิฉันจึงรู้สึกเสียใจมากและดิฉันก็สงสารน้องๆ ที่ต้องลงไปเรียนข้างล่าง อีกอย่างก็คือสิ่งของที่อยู่ในห้องก็โดนไฟไหม้ด้วย ดิฉันจึงอยากถามคนที่เผาโรงเรียนว่าเขาทำไปทำไม ทำไปเพื่ออะไร ท่านไม่รู้หรอกว่าท่านเผาโรงเรียนทำให้ลูกหลานท่านไม่มีที่จะเรียน ไม่ใช่แค่ลูกหลานท่านเท่านั้นที่ไม่มีที่เรียน ลูกหลานคนอื่นก็ไม่มีที่จะเรียน ดิฉันอยากบอกว่าขอให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายที่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ อย่าให้มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีก เพราะมันจะทำให้ชาวบ้านเดือดร้อนไปด้วย และดิฉันอยากให้พ่อแม่พี่น้องมาร่วมมือกันบริจาคเงินเพื่อสร้างอาคารเรียนหลังใหม่ สุดท้ายนี้ดิฉันอยากให้ตำรวจจับโจรที่เข้ามาเผาโรงเรียนมาลงโทษด้วยค่ะ ด.ญ.ฮัมดานี ยะปา ชั้น ป.5 เลขที่ 38 โรงเรียนบ้านเจ๊ะเหม |
